ترنم باران

 

      

 

  سیاهی قیرگون شب بر روی سامراء سایه افکنده بود....

آنشب شب عجیبی بود،‏آسمان حالت دیگر داشت گویی فرشتگان پاک خدا در میان زمین و آسمان در رفت و آمد بودند! کم کم شب به پایان می رفت ، ماه دامن خویش از پشت لکه های ابر جمع می کرد و پهنه وسیع آسمان را ترک.....

لحظاتی بعد در و دیوار شهر نقاب سیاهی و ظلمت از رخ به کناری زده و نسیم صبحگاهی می آمد تا که بوسه بر امواج دجله و شاخسارهای نخیل اطراف رود زند.

پگاه روز نیمه شعبان از سال 255 هجری قمری بود،‏ طنین بانگ تکبیر موذن حالتی روحانی در شهر ایجاد و به اوج آسمان می رفت.... سحرگاهان صبحی خجسته ، مبارک و پر افتخار در پی داشت....

هنوز آوای جانبخش ملکوتی اذان پایان نیافته بود که خورشیدی از مشرق جهان انسانیت رخ نمود، انوار تابناکش درکالبد آدمیان روح دمید و وجود گرمش مایه هستی کائنات گردید.

او از سلاله پاک نبی،‏وارث سیرت محمد‏(ص) ، فر و شوکت علی (ع)، عصمت زهرا (س) ،‏

خلق وخوی حسن(ع) ، شجاعت حسین(ع)، زهد وعبادت سجاد(ع)، عزم باقر(ع)، علم صادق (ع)،

حلم کاظم(ع)، رضای رضا (ع)، تقوای تقی (ع)، بخشایش نقی (ع)، و هیبت امام عسگری (ع)بود.  

او یازدهمین فرزند پاک زهرا بود، نام مقدسش محمد و لقب مبارکش مهدی (عج) 

میلاد با سعادت این حجت خدا مقارن با ایامی بود که خلفای غاصب و اسلام ستیز عباسی بر ممالک اسلامی تسلط وسیطره داشتند. به تحریر عموم مورخین چون بشارت نهضت آزادی بخش حضرتش ، قبلا به گوش آن دژخیمان سفاک رسیده بود ، به خیال باطل خود اراده کرده بودند تا هر زمان ، در هر مکانی نشانه ای از قائم آل محمد (ص) یافتند نابودش سازند به همین منظور متوکل عباسی از سال235 هـ .ق امام هادی وخانواده محترمشان را از مدینه به سامراء آورده و دستور داد که آن امام متقین را در محله «عسگر» تحت نظر داشته باشند. معتمد عباسی هم در پی یافتن آن منجی بشریت بیش از آباء منفور خود امام عسگری را در تنگنا قرار داده بود و جاسوسانی را به بازدید منازل علویان خصوصا امام حسن عسگری گسیل داشته که به محض مشاهده آخرین حجت خدا بی تامل نابودش سازند! به همین جهت ولادت امام مهدی (عج) را به ولادت حضرت موسی (ع) تشبیه نمودند.

باری گوهر گرانقدری که سخن از میلادش رفت فرزند یازدهمین امام شیعیان هست که مادر گرامیش نرجس خاتون نوه پسری قیصر روم است.

ناگفته نماند بنا بر ضرورتی که بیان گردید حتی در آخرین لحظات تولد امام عصر (عج) آثار حمل در مادر ایشان هویدا نبود.

وبدین گونه آخرین حجت یزدان ،‏غایب از چشم بدخواهان ولادت یافت .

پس از سه روز که از میلاد حضرت گذشت امام عسگری وی را به یاران واصحاب خاص خود نشان داد و چنین فرمود:       

                          « بعد از من ، این صاحب امر  شما و جانشین پس از من است،

                          و اوست قائمی که همه در انتظار ظهور او روز بگذرانند و چون زمین

                           پر از ظلم و جور شود ظهور کند و آن را پر از عدل و داد نماید»

 

                                                اللهم عجل لولیک الفرج                                               

 

                     شروع می شود این شعر، بی تو با جمعه

                     و ایستاده زمان، بین دو تا جمعه

                             چقدر بی تو جهان مثل جمعه بازار است

                              و گفته اند که می آیی، از قضا: جمعه

                                              مورخ چه زمانی؟ یک یک یک بود

                                              که انتظار تو آغاز شد ، الی جمعه

                                                         و جمعه روز جهانی توست در تقویم 

                                                           چنان که از همه دنیاست روز ما جمعه

                                                                       امام جمعــه دنیا! تو را خدا دیگر

                                                                          بیا تمام کن این انتظار را جمعه

 

                                                                                                                       مریم آریان