ترنم باران

 

    

  امام علی (ع) می فرمایند: موقعی که من و فاطمه وحسن وحسین نزد رسول خدا (ص) بودیم آن حضرت به ما توجهی فرمود وگریست ، پس عرض کردم یا رسول الله چه چیزی شما را به گریه انداخت؟

فرمود: به خاطر آنچه با شما بعد از من انجام میشود گریه می کنم. عرض کردم آن چیست یا رسول الله؟

فرمودند: گریه می کنم بخاطر ضربتی که بر فرق تو می زنند وبخاطر سیلی که به صورت فاطمه می زنند و بخاطر نیزه ای که بر ران حسن می زنند و زهری که به او می نوشانند و بخاطر کشتن حسین.

فرمود(حضرت علی) پس همه اهل بیت گریستند، گفتم: یا رسول الله خدا ما را نیافریده مگر برای بلا و مصیت، فرمود: مژده باد تو را ای علی! که خدای عزوجل با من عهد کرده است که دوست ندارد تو را بجز مومن و دشمنت ندارد بجز منافق .

 

                                                                                                                                                            امالی صدوق

 علامه مجلسی  در بحارالانوار در احوال حضرت امام حسن مجتبی نقل می کند که روزی ایشان از راهی سواره می گذشتند ، مردی شامی با آن جناب مصادف گردید شروع به لعنت و ناسزا گفتن نسبت به حضرت نمود. ایشان هیچ نگفتند تا اینکه شامی هرچه خواست گفت آنگاه پیش رفته با تبسم به او فرمود، گمان می کنم اشتباه کرده ای .

اگر اجازه دهی تو را راضی می کنم، چنانچه چیزی بخواهی به تو خواهم داد، اگر راه را گم کرده ای من نشانت می دهم، اگر احتیاج به بار برداری من اسباب و بار تو را بوسیله ای به منزل می رسانم، اگر گرسنه ای تو را سیر می کنم، اگر احتیاج به لباس داری تو را می پوشانم، اگر فقیری بی نیازت میکنم، اگر فراری هستی تو را پناه می دهم، هر آینه حاجتی داشته باشی بر می آورم چنانچه اسباب و همسفران خود را به خانه ما بیاوری برایت بهتراست زیرا ما مهمانخانه ای وسیع و وسائل پذیرایی از هرجهت در اختیار داریم.

مرد شامی از شنیدن این سخنان در گریه شده گفت« اشهد انک خلیفة الله فی ارضه» گواهی می دهم که تو خلیفه خدا در روی زمینی ، تو و پدرت ناپسندترین مردم در نزد من بودید،‏اینک محبوبترین خلق در نظرم شدید، آنچه به همراه خویش در مسافرت آورده بود به خانه آن حضرت منتقل کرد، مهمان ایشان شد تا موقعیکه از آنجا خارج گردید و اعتقاد به ولایت حضرت پیدا کرد.

  

آسمان، یعنی حضور سبز زرین شهادت تاعروج 

                    آسمان،یعنی بیان هستی دیوانگان،با عقل و فوج 

                                     آسمان، یعنی به دنبال وجود اختری تا ناکجا                                 

                                                        آسمان ،یعنی فدای جان، به دنبال خدا                       

                                              آسمان، یعنی صداقت، یاری و امید و شور

                                                                                    یعنی اینجا بر سر دیوار،‏فریاد حضور             

آسمان، یعنی سعادت، تا نهایت، تا خدا 

                  آسمان ،یعنی نرفتن تا به دنبال هوی 

                                    آسمان، یعنی نهادن این وجود اندر میان

                                                       معنی خود را فدا کردن از اینجا تا نهان

                                   معنی این آسمان ها نیست فریاد وجود،

                                                                      ای خدا رفتن پِیَش، این است درمان وجود

 امام على علیه السلام : روزى رسول خدا صلى الله علیه و آله براى ما خطبه اى ایراد کرد و فرمود :

اى مردم ! همانا ماه با برکت و رحمت و آمرزش به شما روى آورده است . این ماه نزد خدا برترین ماه است و روزهایش برترین روزها و شبهایش برترین شبها و ساعتهایش برترین ساعات . در این ماه شما به میهمانى خدا دعوت شده اید و در زمره بهره مندان از کرامت خداوند قرار گرفته اید . در این ماه نفسهاى شما تسبیح خداست و خواب شما عبادت است و اعمال شما پذیرفته و دعایتان به اجابت مى رسد ... من برخاستم و عرض کردم : اى رسول خدا ! برترین کارها در این ماه چیست ؟ پیامبر فرمود : اى اباالحسن ! برترین کارها در این ماه خویشتندارى از حرامهاى خداوند عز و جل است .

 

 امالی صدوق

 

 

      

 

  سیاهی قیرگون شب بر روی سامراء سایه افکنده بود....

آنشب شب عجیبی بود،‏آسمان حالت دیگر داشت گویی فرشتگان پاک خدا در میان زمین و آسمان در رفت و آمد بودند! کم کم شب به پایان می رفت ، ماه دامن خویش از پشت لکه های ابر جمع می کرد و پهنه وسیع آسمان را ترک.....

لحظاتی بعد در و دیوار شهر نقاب سیاهی و ظلمت از رخ به کناری زده و نسیم صبحگاهی می آمد تا که بوسه بر امواج دجله و شاخسارهای نخیل اطراف رود زند.

پگاه روز نیمه شعبان از سال 255 هجری قمری بود،‏ طنین بانگ تکبیر موذن حالتی روحانی در شهر ایجاد و به اوج آسمان می رفت.... سحرگاهان صبحی خجسته ، مبارک و پر افتخار در پی داشت....

هنوز آوای جانبخش ملکوتی اذان پایان نیافته بود که خورشیدی از مشرق جهان انسانیت رخ نمود، انوار تابناکش درکالبد آدمیان روح دمید و وجود گرمش مایه هستی کائنات گردید.

او از سلاله پاک نبی،‏وارث سیرت محمد‏(ص) ، فر و شوکت علی (ع)، عصمت زهرا (س) ،‏

خلق وخوی حسن(ع) ، شجاعت حسین(ع)، زهد وعبادت سجاد(ع)، عزم باقر(ع)، علم صادق (ع)،

حلم کاظم(ع)، رضای رضا (ع)، تقوای تقی (ع)، بخشایش نقی (ع)، و هیبت امام عسگری (ع)بود.  

او یازدهمین فرزند پاک زهرا بود، نام مقدسش محمد و لقب مبارکش مهدی (عج) 

میلاد با سعادت این حجت خدا مقارن با ایامی بود که خلفای غاصب و اسلام ستیز عباسی بر ممالک اسلامی تسلط وسیطره داشتند. به تحریر عموم مورخین چون بشارت نهضت آزادی بخش حضرتش ، قبلا به گوش آن دژخیمان سفاک رسیده بود ، به خیال باطل خود اراده کرده بودند تا هر زمان ، در هر مکانی نشانه ای از قائم آل محمد (ص) یافتند نابودش سازند به همین منظور متوکل عباسی از سال235 هـ .ق امام هادی وخانواده محترمشان را از مدینه به سامراء آورده و دستور داد که آن امام متقین را در محله «عسگر» تحت نظر داشته باشند. معتمد عباسی هم در پی یافتن آن منجی بشریت بیش از آباء منفور خود امام عسگری را در تنگنا قرار داده بود و جاسوسانی را به بازدید منازل علویان خصوصا امام حسن عسگری گسیل داشته که به محض مشاهده آخرین حجت خدا بی تامل نابودش سازند! به همین جهت ولادت امام مهدی (عج) را به ولادت حضرت موسی (ع) تشبیه نمودند.

باری گوهر گرانقدری که سخن از میلادش رفت فرزند یازدهمین امام شیعیان هست که مادر گرامیش نرجس خاتون نوه پسری قیصر روم است.

ناگفته نماند بنا بر ضرورتی که بیان گردید حتی در آخرین لحظات تولد امام عصر (عج) آثار حمل در مادر ایشان هویدا نبود.

وبدین گونه آخرین حجت یزدان ،‏غایب از چشم بدخواهان ولادت یافت .

پس از سه روز که از میلاد حضرت گذشت امام عسگری وی را به یاران واصحاب خاص خود نشان داد و چنین فرمود:       

                          « بعد از من ، این صاحب امر  شما و جانشین پس از من است،

                          و اوست قائمی که همه در انتظار ظهور او روز بگذرانند و چون زمین

                           پر از ظلم و جور شود ظهور کند و آن را پر از عدل و داد نماید»

 

                                                اللهم عجل لولیک الفرج