فُزتُ و رَبِّ الکَعبه
امام علی (ع) می فرمایند: موقعی که من و فاطمه وحسن وحسین نزد رسول خدا (ص) بودیم آن حضرت به ما توجهی فرمود وگریست ، پس عرض کردم یا رسول الله چه چیزی شما را به گریه انداخت؟
فرمود: به خاطر آنچه با شما بعد از من انجام میشود گریه می کنم. عرض کردم آن چیست یا رسول الله؟
فرمودند: گریه می کنم بخاطر ضربتی که بر فرق تو می زنند وبخاطر سیلی که به صورت فاطمه می زنند و بخاطر نیزه ای که بر ران حسن می زنند و زهری که به او می نوشانند و بخاطر کشتن حسین.
فرمود(حضرت علی) پس همه اهل بیت گریستند، گفتم: یا رسول الله خدا ما را نیافریده مگر برای بلا و مصیت، فرمود: مژده باد تو را ای علی! که خدای عزوجل با من عهد کرده است که دوست ندارد تو را بجز مومن و دشمنت ندارد بجز منافق .
امالی صدوق